Koning van Spanje Trail #MijnEersteTrail

Tijdje geleden hoorde ik in de bosbokken wandelgangen de term Koning van Spanje rond gaan, Koning van Spanje ??? Waar hebben ze het over, Spanje gaan ze daar heen om te lopen. Google gaf het antwoord.

Deze Trail dankt zijn naam aan de start & finish locatie in Gulpen: de Koning van Spanje beklimming. Een heuvel die door de Koning van Spanje tijdens de veldtochten door den Nederlanden gedurende de 
80-jarige oorlog werd bezet.

Deze beklimming vormt in april voor de verschillende afstanden onderdeel van ieder zijn eigen veldtocht!

Neem deel aan de grootste en populairste Trail van Nederland met het sterkste startveld

Geen moment twijfel, dat gebeurt niet vaak mijn middel name is twijfel, dank u voor uw inschrijving op de 32 km Koning van Spanje Trail. Pas daarna kwam het besef, oeps 32 km heuvels en afzien, gevolgd door een blik van mijn lieve vrouw, waarop ik ging nadenken 32 km één maand voor de Roparun......ach ik kan dit, mijn lijf is fit.

Zaterdagochtend 6 mei nou ja ochtend het voelde als nacht, de wekker krijg een klap en ik sta in een vloeiende beweging op, en realiseer mij het is D-Day, ik strompel naar beneden, koffie, eerst koffie en een stevig ontbijt. I am Ready, tas met loopspullen, koeltas met eten en drinken, telefoon 😄op naar Laco. Met drie auto's vol vertrekken wij naar Gulpen...ondertussen stijgt de spanning in mijn lijf..... Halverwege doen we een pitstop, bakkie, plasje en door.

Rond negen uur arrivé op het terrein, trainingsbroekkie uit en loopgear aan, waterzak afstellen en op naar het start terrein, beetje kletsen, beetje de spanning eraf gooien, rond kijken bij de mst shop, salomon tent en natuurlijk even een kort praatje met de Timmen aka Tim Pleijte & Tim v/d Broeke.


Daar ga ik-hun-zei-hij-allemaal 32 km bikkelen door het Limburgse landschap, al snel verlies ik iedereen uit het oog, gelukkig kan ik bij Ilse aansluiten, samen lopen wij een paar km op, al snel loop ik ''alleen'' en kom ik mijn ritme, dit red ik wel maak ik mijzelf wijs 32 kilometer lang... De eerste 10 gaan lekker, tempo kan ik mooi aanhouden, lijf voelt goed, benen doen het lekker, inmiddels zit het eerste Born gelletje erin en ik ben fan van dat spul nu al. De volgende 10 km even zo lekker, nog steeds voel ik mij goed en ook mijn benen, ik voel echt de heuvels wel in de benen zitten..Going strong op naar de laatste 12 km.

Bij kilometer 25 krijg ik een soort tik, ik zag hem niet aankomen, balen doe ik verdorie. Mijn lijf krijgt last van de heuvels, afstand, warmte, ik gooi er een gel met extra magnesium in even goed water er achter aan en ik ga door. Kramp! Vanuit mijn lies door naar de boven benen...Van binnen vloek ik, baal ik. Oké ontspan en pas het tempo aan, gelukkig lukt dat. De laatste 7 kilometer gaan eigenlijk niet verkeerd als je meeneemt dat dit mijn eerste Trail is...Gaande weg de Trail zat ik op een tijd van 3:30 geen trail insteek hé want trailen doe je niet op tijd. Nee. dat doe je om te genieten, ach ik ben lerende, er zit nu eenmaal (nog) een andere insteek in mijn hoofd..komt wel ik moet er gewoon meer lopen.

Mijn horloge geeft aan 30 kilometer, ondanks dat ik het best pittig heb, verschijnt er een glimlach op mijn gezicht, nu al fier op mezelf. Ik spoor mezelf aan, ontspan, nog een kleine 2 kilometer. Go go George, ja iedereen zijn manier hé om nog ff het laatste er uit te persen. Ik hoor de speaker, ik zie de finish, en ook zie ik de laatste afdaling. Damn wat een minder fijne laatste is dit, rechtsaf het gras op, ik zet aan, kijk nog 1 keer op mijn horloge en ja ik ga over de 3:30 heen, ach wat the Fuck, ik ben trots, moe en blij dat ik het volbracht heb.. Ik finish in 3:31 en een beetje.

Kapot ? Naar de klote ? Moe ? Nee joh. Trots. Gaaf. Meer. Vaker. Genieten..oja en beetje moe toch wel hoor.

Netto tijd Koning van Spanje Trail 6 mei 2017.
George startnummer 161. 3:30;22 Bam.

Tot Volgend jaar.

Trots op alle Delta sporters die meegelopen hebben op de 15 & 32 km

Vandaag tijdens mijn eerste trail zo veel geleerd over deze tak van lopen.

Na afloop gezellig met een deel van de lopers even Gulpen in geweest calorieën aanvullen, onzin uitkramen, genieten en de dag afmaken met een Softijsje..

Thanks Limburg voor de Top dag


George.

Blue Devils....#Salomon #Feyenoord Kampioen

Af en toe moet je gek doen, nou ja gek ik had natuurlijk onze grote vriend Google eerst geraadpleegd, want gek doen zonder Google ja dat gaat zelfs mij te ver. En wat ik daar tegen kwam beviel mij erg goed, reviews waren goed tot zeer goed, daarbij wat mensen om hun ervaringen gevraagd. Doen was hun advies. Aangezien twijfel mijn middle name ging ik niet over één nacht ijs.

Twee weken geleden besteld, gepast bij binnenkomst, direct een glimlach op mijn gezicht. Helaas was de situatie zodanig dat ze nog voor een volle week in de doos moesten blijven. En toen schoof ik de blue devils aan mijn voeten, strikte de veters, maakte de eerste stappen and smiled. Buiten aangekomen, even wachten op de gps fix van mijn TomTom en Go.

Kilometer één verstrijkt mijn glimlach word minder, kilometer twee een minimale glimlach, gedachten gaan door mijn hoofd, ojee heb ik dan toch de verkeerde, had ik moeten passen in de winkel...Stom stom, je hebt te gek gedaan...Mijn voeten branden inmiddels in mijn blue devils, stoppen dan maar, veters iets losser en door. Ontspannen loop ik door, nou ik probeer dat, met brandende voeten is dat best lastig...hahaha

Bocht door, en ik merk dat het minder word, echt waar denk ik. Ja joh echt waar. Met een goed gevoel sluit ik mijn rondje af. Rust voor de benen.

Vandaag zondag/moederdag stond er een loopje op de planning, blauwe stappers aan en genieten van het weer. En ja daar was hij weer die glimlach en groter en groter, wat een genot deze Salomon aero sonic schoenen...Met een gevoel van vleugels schieten de meters asfalt onder mij door.

Fuck de pollen zegt het onderschrift bij de foto, zo dacht ik zeker vanmorgen maar verdorie wat voelt dat toch zwaar klote, zelfs na 32 jaar wen je daar niet aan. Tijdens het hardlopen betekend hooikoorts, beperking in je tempo, longinhoud en je kunt gewoon niet gaan zoals je gewend bent. en ga je dan toch, dan doet dat zeer. Ja echt zeer. Voelt als een blok beton op je borst. Maar hé stoppen is geen optie, dus door in een iets minder hoog tempo en genieten van het weer.

Ik dwaal af terwijl ik nog steeds geniet van mijn aankoop, vanmiddag is het Match-day erop of er onder na 18 jaar kan en moet het gebeuren. Mijn cluppie kan kampioen worden.
Kan is IS Kampioen....mijn god wat een spanning vandaag en wat ben ik trots op het feit dat ik een Rood-Wit Feyenoord hart heb.


Wat een top dag vandaag.