maandag 4 mei 2015

thumbnail

Halve van Renesse

Eindelijk zaterdag 2 mei, zelfs de wekker ervoor gezet. De avond ervoor ervoer ik al wat kriebels of eigenlijk gewoon zenuwachtig! Want het is me toch wat 21.1 km rennen door Renesse. De wekker stond dusdanig vroeg dat ik op het gemak alles kon voorbereiden. Zowel qua kleding als mijn eigen persoontje.


Havermout met fruit, kopje koffie on the side en in mijn hoofd was het vrij druk met '' hoe ga ik het doen, kan ik de 21.1 km wel uitlopen'' buiten die gedachte gingen er nog veel meer door de grijze massa. Gelukkig had ik de nodige afleiding van mijn lief, die ziet het dan aan me als ik druk ben in mijn hoofd en door haar rustgevende woorden kom ik ook meer in mijn zen. Koffie en ontbijt op.

Naar boven, kleding uitzoeken waarin in wil gaan hardlopen, welk broekje en welk shirt was eigenlijk het grootste dilemma. Schoenen, sokken en tubes stonden al vast. Dextro gaat ook mee in de tas is voor mij voldoende op 21 km ik ben ''nog'' niet van de gelletjes oid, goed ontbijten en voldoende drinken op voorhand moet voldoende zijn om het op een goede gezonde manier te volbrengen. 

Normaal vliegen de uren voorbij in de ochtend, vandaag niet hé. Heel langzaam kruipt de klok naar 11 uur toe. Vlak voor 11 uur gaat de voordeur open en komen onze meiden binnen, ik krijg een glimlach op mijn gezicht en besef dat ze meegaan naar Renesse. Aangekomen in Renesse startnummer en shirt ophalen en dan wachten tot 13:00 uur. Kriebels en zenuwen zijn ook mee gekomen, gezonde spanning noem ik het maar.

Tubes aan, lange broek uit, startnummer opspelden en loslopen wat rek en strek oefeningen doen en voorzichtig tussen de menigte voegen. Gps horloge staat klaar voor de start, nog even een hoi en succes en dan hoor ik de spreker.. nu gaan de zenuwen door mijn keel en lijf. Ik pep mezelf op en we mogen. 650 lopers gaan ervandoor.

Na 2.18.51 kwam ik over de streep. kapot, moe, blij, teleurgesteld...Allerlei gedachten en emoties gingen door mijn lijf. Met één conclusie... Nooit & Nooit meer dit. De halve van Renesse loop ik nooit meer.




Foto cPetra Noordijke
Eerste foto..zeker trots en op dat moment waren de emoties al wat minder. Maar nog steeds met dezelfde conclusie de Halve van Renesse nooit weer. Gevolgd door een filmpje tijdens de start. De laatste foto, waarop je kunt zien hoe zwaar ik het had.











Subscribe by Email

Follow Updates Articles from This Blog via Email

No Comments

About

Mogelijk gemaakt door Blogger.