woensdag 24 juni 2015

thumbnail

The Road to France #Roparun #Team52 (laatste blog)

Na de start zijn we met z'n allen naar ons eerste basiskamp gereden daar alles in gereedheid gebracht voor wissel nummer één en Mariska die ons de gehele #Roparun ontzettend goed heeft verzorg kon beginnen met de eerste maaltijd voor te bereiden. Masseurs klapte hun tafels uit in het gebouw... En wij hand en spandiensten, slap geouwehoer en koffie... Let the #Roparun begin!


Ik geniet, ik chauffeur ik rij bij.. slaap te weinig en eet te veel koolhydraten... Maar tjonge jonge wat ben ik aan het genieten. Dit is zo mooi en tof om bij te mogen zijn dat ik alles vergeet en met volle teugen geniet. Hier en daar een mopper van een loper... Weinig geslapen, slecht gegeten of zere benen. De masseurs doen hun best om iedereen onder handen te nemen zodat ze de volgende ronde er weer tegen kunnen. De chauffeurs rijden, wisselen, regelen en die Mariska maar gaan en gaan.. Onze teamcaptain waar ik de naam continu van vergeet..Oeps.. Is druk met regelen bijsturen, bellen en whatsapp..

En dan slaap ik eindelijk, is de benzine van het aggregaat op ojee en nu, hup in een busje, de vogeltjes fluiten en straat is leeg, op naar een benzine pomp. Goed ook weer geregeld...Langzaam naderen we België en daar staat ons een soort hotel te wachten als basiskamp. Wifi, douches met handdoeken en tempur bedden, hotel nee een brandweer kazerne heel prettig vertoeven hier. Helaas heb ik de rit door Zele niet meegemaakt.. Misschien volgend jaar. Als ik mee mag dan hé.

Ossendrecht een soort dependance van Zele daar mag ik mee doorheen en die ervaring vond ik gigantisch en dit terwijl ik nog steeds aan het genieten ben, weinig slaap en te eenzijdig eet.. maar hé lekker belangrijk. Snoepjes high-five's muziek en meer veel meer, je had erbij moeten zijn, eind van Ossendrecht stap ik op de fiets en mag mee naar Halsteren, onderweg gebeuren er kippenvel momenten.. een lach en een traan, aardbeien in een bekertje, gratis ontbijtje Wauw Wauw ik genoot maar nu nog meer.

Halsteren, the home base of team52 we lopen met ons spandoek de dorpsstraat in links-rechts overal mensen... Met het hele team zetten we een drafje in en ontvangen worden onder applaus en gejoel, ik straal en ziem ijn teamgenoten genieten. Vaders, moeders, vrouwen en kinderen iedereen is blij om hun dierbare weer te zien. Koffie, broodjes en vrolijkheid en dit alles door het Oude Raadhuis geregeld. En door. De laatste loodjes naar Rotterdam, vanuit hier schijnt het een feestje te zijn, bijna in ieder dorp staan er mensen langs de weg en word je ontvangen als een held..

De overige teamleden rijden door naar het centrum van Rotterdam druk heel druk is het al op de coolsingel, even proeven van dit feestje en dan richting de Erasmusbrug om ons team trots te ontvangen op de brug. Vanaf het terras en via whatsapp genieten we mee, wachten duurt lang heel lang maar hé dit is de Roparun dus meer dan de moeite waard.

Ze komen eraan, we lopen richting en over de brug om onze helden te ontvangen, ik zie geel veel geel, ik zie Christiaan met een big smile over de mat komen.. de rest volgt snel, blijheid, moe, voldaan je kunt het van hun gezichten aflezen. Wauw. Trots. Mooi. Geweldig. Glen geeft nog even een interview onze media-man :-) Brug over en dan richting de finish.. Een dik uur voetje voor voetje een dik uur genieten to the max, klappen, foto's en waardering hier doe je het voor. En dan eindelijk krijgen wij ons momentje even in the picture een kus een foto, groot in beeld en via de zijkant druipen we af. Af druipen met een mega tof gevoel, ik zie iedereen lachen.

Op naar Halsteren en mijn bed...Tot volgend jaar #Roparun #Team52

Subscribe by Email

Follow Updates Articles from This Blog via Email

No Comments

About

Mogelijk gemaakt door Blogger.