donderdag 2 februari 2017

thumbnail

Mastboscross 2017

bron foto mastboscross

Mastboscross te Breda, het schijnt al jaren één van de populairste crossen van Nederland te zijn, dus ingeschreven. Afgelopen zaterdag richting Breda/ Atletiekvereniging Sprint. Wat een complex, mooie baan, hoewel ik onze baan in Zierikzee mooier vind. Kantine jeetje daar kan menig voetbalclub
jaloers op zijn.

Aan de start was ik best verbaasd over de weinige deelnemers- blijkbaar is de zaterdag vrij nieuw zoiets las ik op instagram- 21 km is toch een vrij algemene afstand tegenwoordig, wat niet wegneemt dat ik gewoon zenuwachtig was. Vreemd hé toch niet mijn eerste loopje, gewoon omdat ik de laatste tijd hooguit 10 km loop waren er kriebels. Planning was om er een trainingsloopje van te maken op het gemakje dus 5:30-5:40 de kilometer mooi tempo voor twee oude mannen. Net voor het startschot keek ik links achterom en daar stonden ze!


De meute is los, overal gaan de horloges aan de rappe laten ons in het stof happen, genieters volgen in een rustig tempo. Tegenwoordig kan ik mij steeds beter in de rol van genieter verplaatsen, natuurlijk kan ik hard- hard voor mijn doen- als ik het wil. We verlaten het startterrein om er vervolgens 5 minuten later weer terug te komen?? Verbaasd loop ik door, de loper voor mij knalt haast door zijn enkel heen...Jammer dat dit niet door de organisatie is gemeld op voorhand dat de ondergrond hard is en je beter om de ''modder plassen'' kunt lopen dan er doorheen...enkel alert dus!

Kilometer zes tikken wij aan en Martin schuift zijn eerste gelletje naar binnen, kort erop pak ik ook mijn eerste- Davitamon gel had ik nog niet eerder bevalt wel goed- gel hoewel ik merk dat ik deze nog niet echt nodig heb weet ik inmiddels uit ''ervaring'' beter op tijd pakken dan te laat. En zo rollen wij door het mastbos. Ping Ping en toch even kijken he, hoe bedoel je telefoon verslaafd, foto van mijn vrouw...Ha denk, ik doe er ook even één schieten onder het lopen, is dat nog verdomd lastig. Facebook live dan maar, na twee minuten filmen- dat dacht ik tenminste- druk ik op ergens op en hop ik ben live, 👀 Ach lachen toch als de mannen maar lol hebben.

Gel nummer twee gaat werken! Nou niet zoals je denkt hoor, de rust in het bos word flink verstoord door ons twee....hahaha blijkbaar hebben die gels bij ons beide dezelfde uitwerking. Gelukkig loopt er niemand achter ons. Waterpost doemt op, even de beentjes stil, we tikken ons watertje achterover en ik zeg kom aan pik tegen Martin lopen, de laatste 6 en de benen worden iets zwaar, wat  de pret niet drukken mag natuurlijk. Hoe het gebeurde ik weet het niet meer, maar op kilometer 18 kreeg ik de kriebels en Martin voelde dit feilloos aan en zei, ga lekker en zoef ik ben weg....De laatste loodjes,
ik gaf alles wat ik nog had. 1:56:10 en ik zet mijn horloge op stop. Tevreden, genoten en mijn medaille! Snel pak ik mijn telefoon, en schiet een paar plaatjes van Martin tijdens zijn laatste meters.
Klein aandenken aan de mastboscross mocht niet ontbreken, shirt en bandana gekocht, me happy 😄

Nagenieten, een alcohol vrije, een finish selfie en een high five! Done


Complimenten voor de organisatie van de cross, ik kan geen kritiek punten opnoemen....en ik ga de mastbosscross 2018 alvast in de agenda zetten!


Sportieve groet,

George
















Subscribe by Email

Follow Updates Articles from This Blog via Email

No Comments

About

Mogelijk gemaakt door Blogger.