maandag 28 januari 2019

thumbnail

Nieuwe carrière.

Vorige week was het dan toch zover, de eerste keer. Spannend. Eerst het formulier invullen met tig vragen over drugs gebruik, verblijf in het buitenland tot aan sex vragen. Gelukkig mocht ik na het invullen van het formulier door naar de volgende halte. Daar werd mijn formulier nog een doorgelopen en blijkbaar had ik iets verkeerd ingevuld, toch fijn die extra controle. Goed dan die vinger prik, waar je vroeger als kleine jongen een schurft hekel aan had die laat je nu doen voor het goede doel. Een HB van 9.0 Lekker pik. Een bloeddruk van 135-65. Hop en ook hier mocht ik door naar de volgende halte.

Daar kwam ze hoor met vijf zakken en een naald poeh poeh, een flinke ook nog eens. Eenmaal erin viel het reuze mee, beetje knijpen in een stressballetje om de flow op gang te krijgen, werd mij verteld. En nu wachten tot dat de zak vol was, weer eens wat anders. Mevrouw, ik doe een beetje hardlopen in mijn vrije tijd wat heeft dit bloed geven daar voor effect op of consequenties voor ?
Vandaag sowieso niet hardlopen, maar ach het is toch slecht weer, en morgen mag alweer wel gelopen worden! Goed zak is inmiddels volgelopen ik aan een appelsapje en de roze koek, verbandje om de arm en nog heel even blijven zitten, want het schijnt dat je na de eerste keer doneren kans kan hebben op wat licht zijn in het hoofd. Nou daar heeft ze niks verkeerd mee gezegd want ik voelde het goed.

Thuis op de bank, na de avondmaaltijd, stort ik daar even in zeg. Kapot, moe, ik zeg ik ga de douche in en slapen. Dat duurde letterlijk 5 tellen voor ik onder zeil was. Goed nachtje gemaakt, dus ik vol goede moed aan de dag begonnen, met in het achterhoofd dat ik na het werk een rondje hardlopen in de planning heb. Nu zal het wel een mannen ding zijn als ik zeg, ik had de gehele dag toch nog best last van het doneren. Werkdag zat erop, rennen dus. Alvorens ik mijn eerste keer onderging had ik eens gelezen welk effect een bloed donatie heeft op je gestel. Het uithoudingsvermogen neemt af met een flink percentage en het lijf heeft toch zeker drie weken nodig om alles weer terug op niveau te brengen. Oke. Oke. Dat is niet mis. In de wetenschap dat mijn eerste 50k voor de deur staat op 17 februari. Maar joh het zal allemaal wel loslopen met die theorieën.

Dus hup omkleden met die hap, broekje, schoentjes, kerstverlichting om en naar buiten. En Go, ja 100 meter verder en het tempo moest duidelijk aangepast worden....mmhh hooikoorts ? De trainingen van vorige week ? Nope, de eerste keer, dat is wat je voelt. Dus toch, die onzin zoals ik dacht, de informatie op de folder blijkt toch geen onzin te zijn. Jeetje. Aanpassen, tempootje lager, ha dat zal Cor geen probleem vinden.

In de loop van de week mijn trainingen gedaan zoals gewoonlijk, toch hé, heb ik er de gehele week ''last'' van gehad. Hoewel ik er 60 heb gelopen afgelopen week moet ik zeggen dat ik vermoeider was dan normaal. Al met al heeft de eerste keer toch meer invloed dan ik voor af gedacht had.

Of er een volgende keer komt, daar twijfel ik ten zeerste over. Via de social media werd ik al geattendeerd op de gevolgen van bloed doneren, tegelijkertijd zei men tegen mij. Plasma doneren, daar is sowieso meer vraag naar en het lijf heeft daar maar enkele uren voor nodig om van te herstellen.



Groet George!










Subscribe by Email

Follow Updates Articles from This Blog via Email

No Comments

About

Mogelijk gemaakt door Blogger.